Nie chcę tutaj niczego reklamować, ale nie wspominając o czymś takim jak film ,,Most do Terabithii" Zaraz po jego obejrzeniu...nie da się. Nie wiem, może tylko ja tak na niego zareagowałam, może jestem całkiem inna, ale bardzo mnie ujął. Przyznam, że płakałam na nim jak dziecko. A w sercu wciąż to samo, tak piękna historia, a zarazem tak tragiczna. Po prostu dzieło, ludzkie dzieło ukazujące, że należy cieszyć się z tego co mamy, bo w każdej chwili możemy to stracić.
Nie ważne czy jest to człowiek czy zwierze, czy nas wiecznie denerwuje, ta strata boli, a jedyne co możemy zrobić to cieszyć się tym co mamy, bo nie ważne są sportowe buty, a ta osoba która jest przy nas. Która potrafi nas rozbawić, pocieszyć, ale i mocno wkurzyć :)
Moje przesłanie na dzisiaj: cieszmy się tym co mamy
Pozdrawiam :)
O tak trzeba cieszyc sie zyciem, kazdą chwilą (no, z pewnymi wyjątkami np. kiedy pisze sie sprawdzian z matmy). Oglądalam Most do Terabithi ale na mnie nie wywarl takiego duzego wrazenia. Aczkolwiek go pamietam dobrze do tej pory :)
OdpowiedzUsuńNie oglądałam tego filmu. Skoro mówisz, że jest tak wartościowy, muszę go zobaczyć! :) Mądrze robisz, mówiąc by cieszyć się tym co mamy... Tak często o tym zapominamy, a potem tego żałujemy.
OdpowiedzUsuń